Otto Eduard Neugebauer (1899-1990)
(czyt. o-to Noj-ge-bał-a, lub spolszczone: otto nojgebałer)
Jeden z cenionych krytycznych badaczy początków astrologii, którzy sami astrologii nie praktykowali, ale zawdzięczamy im wiele wnikliwych analiz tekstów źródłowych i powiązań między nimi.
Amerykański matematyk i historyk nauki austriackiego pochodzenia. Znany i ceniony jako historyk astronomii i astrologii starożytnej, średniowiecznej i renesansowej: od babilońskich tabliczek, przez papirusy egipskie i grecko-rzymskie, po manuskrypty średniowieczne oraz renesansowe matematyki oraz astrologii zachodniej i islamskiej. Oprócz publikacji i analiz krytycznych wielu z tych dawnych tekstów, zawdzięczamy mu dość dokładną chronologię astrologii starożytnej, datowanie wielu tekstów (np. Walensa) i związane z nim wzajemne powiązania i wpływy między autorami .
Data urodzenia: 26 maja 1899 (godzina nieznana, GMT+1)
Innsbruck, Austro-Węgry 47°16’N; 11°24’E
Zmarł: 10 lutego 1990 (90 lat) w Princetown, New Jersey (USA)
Amerykańska narodowa akademia nauk (National Academy of Sciences) określiła go „najoryginalniejszym i najpłodniejszym w obecnych czasach badaczem historii nauk ścisłych, a prawdopodobnie i historii nauki”. Za „fundamentalną pracę badawczą nad naukami ścisłymi starożytności, szczególnie mezopotamskiej, egipskiej i greckiej astronomii” w 1986 otrzymał nagrodę im. Balzana.
Naśladowcą i kontynuatorem Neugebauera w badaniach nad matematyką i astronomią starożytną był David Pingree (kolejny ceniony za autor materiałów źródłowych dla współczesnych astrologów tradycyjnych).
