Chciałem przetłumaczyć dla wszystkich niezwykle trafny fragment wyjaśniający czym tak na prawdę kierowali się stoicy, a jest to prąd myślowy fałszywie przedstawiamy z powodu niezrozumienia jego głębi nawet w szkołach. A głębia stoicyzmu była jednym z fundamentów zapewniających astrologii hellenistycznej jej pewnego rodzaju duchową celebrację. Łączy także niewidzialną nicią starożytną astrologię z innymi duchowymi „drogami spokoju”, takimi jak chociażby buddyzm.
Ale cytat ten przekaże to wszystko najlepiej. W starożytności potrafili pisać prosto i ponadczasowo.
Nie jest doktryną stoicką, że bogowie martwią się o poszczególne spękania wątroby lub konkretne śpiewy ptaków… W ich opini świat od początku został skonstruowany w taki specyficzny sposób, by pewne rzeczy były poprzedzone ustalonymi znakami, niektóre w trzewiach, inne przez ptaki, inne w błyskawicach, inne w zwiastunach, inne w gwiazdach, inne we wrażeniach sennych, inne w opętańczych mowach. Ci którzy prawidłowo je dostrzegają rzadko się mylą.
Kwintus Tulliusz Cycero (łac. Quintus Tullius Cicero); I wiek p.n.e (ur.102 p.n.e., zm 43 p.n.e.)
[za:] Tamsyn Barton, Ancient Astrology, s.35:
„It is not Stoic doctrine that the gods concern themselves with individual cracks in the liver or individual bird-songs… Their view is that the world was from its beginning set up in such a way that certain things should be preceded by certain signs, some in entrails, others in birds, others in lightning, others in portents, others in stars, others in dream impressions, others in frenzied utterances. Those who properly perceive these are rarely deceived.”(Quintus, 102 BC – 43 BC, Ancient Astrology by Tamsyn Barton, p.35)
Leave A Comment